Er was niet veel meer van over maar het moet vroeger wel een flink gebouw geweest zijn met gewelven.
Op de foto hierboven zie je hoe de ruine er honderd jaar geleden uitzag. Jammer dat dit nu voor een groot gedeelte niet meer bestaat. Bewoners in de omgeving haalden hier hun stenen vandaan.
De ruine is 250 jaar later pas weer toegankelijk gemaakt. Toen kwam toch nog het besef om het restant te behouden. Jammer dat er bij de ruine geen informatie borden staan.
De familie Jünkerath woonde hier sinds de 13de eeuw. Na een grote verbouwing en uitbreding van het kasteel tussen 1726 en 1735 is het in 1737 totaal afgebrand na een blikseminslag. .
Ik vind het heerlijk om door dit soort ruines te lopen en te proberen een voorstelling te maken hoe het er vroeger uitgezien heeft en wat de functie van de ruimtes geweest moet zijn. Zo af en toe zie ik Anja dan weer als er een doorkijkje komt.
Deze grensstreek is een bijzonder gebied. Op 10 mei 1940 viel de tweelingstad Krinkelt-Rocherath in Duitse handen en werd op 13 september 1944 door de Amerikanen ingenomen.
Toen op 16 december 1944 het Ardennen offencief begon werd Krinkelt-Rocherath op 20 december weer bezet door de Duitsers.
Na hevige gevechten in de bossen rondom Krinkelt-Rocherath werd deze weer ingenomen door de Amerikanen op 30 januari 1945. Het dorp, en ook de kerk, raakte zwaar beschadigd.
Daar is nu niets meer van te zien. In deze grensstreek zijn de dorpen uitgestorven en gebeurt niet veel. Zowel aan de Duitse als aan de Belgische zijde.
Heel Hillesheim lijkt in het teken te staan van detective romans. De detective schrijver Ralf Kramp heeft in de loop van de jaren het e.e.a. opgekocht en alles in het teken van de detective romans en films ingericht.
Het wordt ook wel de "Krimihauptstadt" genoemd. Leuk plaatsje om een dagje door te brengen, leuke winkeltjes.