Vlakbij Kronenburg staat de "Historischer Doppelkalkofen Brandenburg" en natuurlijk zouden de meeste, in interesse volledig afgevlakte gemiddelde Nederlander, denken "Nou en?" Denk jij er in dit geval ook zo over dan kun je beter stoppen met lezen van deze pagina.
Kalkovens blijven mij boeien vanwege het proces en de temperatuurzone's in zo een oven. Aan de bovenkant koud, in het midden heet (tot 1300 graden) en aan de onderkant weer koud. Aan de bovenzijde werd een mengsel van kalksteen en kolen toegevoegd. De kolen verbranden en aan de onderzijde werd de gebrande (ongebluste) kalk eruit gehaald.
In de Eifel komen veel kalksteen lagen voor in de grond. In het Devon zo ongeveer 400 miljoen jaar geleden was het in de Eifel zeer warm en was hier een tropische zee met veel schelpdieren en koraal. De restanten hiervan worden gebruikt voor de productie van kalk en tegenwoordig voor de productie van cement.
De kalkovens in Nederland zijn vaak schelpkalkovens waarin schelpen gebrand werden. Deze schelpen werden door schelpenvissers uit de Noordzee gevist. De schelpenvissers bestaan niet meer. Tegenwoordig worden de schelpen grootschalig gewonnen met schelpenzuigers op de Noordzee. Eind 20ste eeuw werd de laatste schelpkalkoven in Nederland gesloten. De grootschalig gewonnen schelpen worden gebruikt voor diverse andere doeleinden.
De kalkoven in Brandenburg werd in 1890 gebouwd, in 1931 een tweede oven bijgebouwd en buiten werking gesteld in 1979. Naast de molen is een inrichting gemaakt voor het vermalen van de gebrande kalk en het omhoog voeren ervan naar de bovenzijde van de bunker. Aan de onderzijde van de bunker een inrichting voor het vullen van zakken.